บทที่ 15 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 100 / 117

บทที่ 1 ความรู้เบื้องต้น เกี่ยวกับวิปัสสนา บ ท ที่ 1 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับ วิปัสสนา DOU 1

เนื้อหาบทที่ 1 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับวิปัสสนา 1.1 หลักการปฏิบัติสมถะ 1.1.1 ลักษณะของใจ 1.1.2 ความสำคัญของฐานทั้ง 7 1.1.3 หลักการทำใจหยุด 1.1.4 กระบวนการเข้าถึงธรรม 1.2 หลักการเจริญวิปัสสนา 1.2.1 คว

บทที่ 1 นี้นำเสนอความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับวิปัสสนา โดยมีการกล่าวถึงหลักการปฏิบัติสมถะ ซึ่งรวมถึงลักษณะของใจ ความสำคัญของฐานทั้ง 7 หลักการทำใจหยุด และกระบวนการเข้าถึงธรรม นอกจากนี้ยังมีการเสนอหลักการเจ

“...แต่ภูมิของสมถะที่เราจะพึงเรียนต่อไปนี้ เริ่มต้นต้องทำใจให้หยุดจึงจะ เข้าภูมิของสมถะได้ ถ้าทำใจให้หยุดไม่ได้ ก็เข้าภูมิสมถะไม่ได้ สมถะ เขาแปลว่าสงบ แปลว่าระงับ แปลว่าหยุด แปลว่านิ่ง ต้องทำใจให้หยุด

บทความนี้เน้นการปฏิบัติสมถะตามหลักพระมงคลเทพมุนี โดยอธิบายการทำใจให้หยุดนิ่งซึ่งเป็นขั้นตอนพื้นฐานในการเข้าถึงสมถะและวิปัสสนา การเจริญสมถะต้องเริ่มจากการทำใจให้สงบ หากไม่มีความสงบในใจ การเข้าภูมิสมถะจ

5 4 รำรำ บันเทิงใจ ด้วยสัมมโนมัยก คำ 1 บทที่ 13 บุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ 2 ประการ บุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ 2 ประการ คือ ความ ตะหนีและความประมาณ บุคคลที่มีความตะหนี เพราะคิดว่าทรัพย์ของตนจะ หมดไป จ

บุคคลไม่ให้ทานด้วยเหตุ 2 ประการ คือ ความตะหนี ซึ่งเกิดจากความกลัวทรัพย์จะหมดและความประมาณ ที่เกิดจากความไม่รู้เกี่ยวกับชีวิต วัฏสงสาร และการไม่ฟังธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้พวกเขาต้องเผชิญกับทุกข

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 6 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 6 ชรูปธมฺมา ๆ น อุปาทินนา อนุปาทินนา ฯ อุปาทินนา จ อนุปาทินฺนา จ อุปา...ทินนา ฯ อุปาทินนานุปาทินน

บทที่ 6 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา เน้นการอภิปรายเกี่ยวกับรูปธมฺมา อุปาทินนา และอนุปาทินนา รวมถึงการแสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างธาตุและการเกิดขึ้นของรูปธมฺมา มีการกล่าวถึงปัจจัยต่างๆ ที่ทำให้เกิดรูปธมฺมาแล

2. ตามความจริงในระดับปรมัตถสัจจะ ซึ่งสามารถตอบได้เป็น 2 ระดับ คือ ระดับที่หนึ่ง ยังตอบในฐานะ “มีตัวเรา” ระดับที่สอง สอง ในฐานะ “ไม่มีแม้แต่ตัวเรา” ระดับที่หนึ่ง เมื่อยังคิดยึดถือว่ามีตัวเรา ในระดับนี้

บทความนี้สำรวจความหมายของตัวตนในระดับปรมัตถสัจจะ ที่แสดงถึงการตอบสนองในสองระดับ คือตัวตนที่มีซึ่งหมายถึงการเกิดและตายที่ไม่มีที่สิ้นสุด โดยขึ้นอยู่กับกรรมที่สะสม และระดับที่ไม่มีตัวตนที่ชี้ให้เห็นว่าต

ที่นักศึกษาควรทำความเข้าใจเป็นอันดับแรกก่อนก็คือ ความเข้าใจในเรื่องของวงจรชีวิตใน สังสารวัฏ เพราะเหตุที่ตัวเราและสรรพสัตว์ทั้งหลายต่างต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ เนื่องจากมีกิเลส กรรม วิบาก แล

บทนี้เน้นการทำความเข้าใจในวงจรชีวิตภายในสังสารวัฏ รวมถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เกิดความรู้แจ้งในสภาวะชีวิต นักศึกษาเรียนรู้ถึงการเกิดและตาย การกระทำกรรม และผลของกรรมที่ผูกพันตนไว้ในวัฏฏทุกข

บทที่ 2 กิเลส บ ท ที่ 2 กิเลส DOU 17

บทที่ 2 กิเลส เมื่อพูดถึงวงจรของชีวิตสรรพสัตว์ เป็นธรรมดาที่ว่าสรรพสัตว์ทั้งหลายอยู่ในวังวนของ สังสารวัฏ ยังต้องมีการเวียนว่ายตายเกิดไม่มีวันจบสิ้น ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส กิเลสก็จะ คอยบังคับให้ทำกรรม

บทนี้กล่าวถึงวงจรชีวิตที่สรรพสัตว์ต้องเวียนว่ายตายเกิด เนื่องจากยังมี 'กิเลส' ที่บังคับให้ทำกรรม ส่งผลให้ต้องประสบวิบากต่างๆ บทเรียนจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เน้นถึงบทบาทของใจในการกระทำ โดยใจเป็นหัวหน้

“กิเลสทั้งปวง... ย่อมครอบงำ ปราบปราม กดขี่ ท่วมทับ กำจัด ย่ำยี บุคคล... ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อม เพื่ออันตรธานไปแห่งกุศลธรรม.... สมจริงดังที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้อยู่ร่ว

บทความนี้อธิบายถึงกิเลสซึ่งครอบงำจิตใจและเป็นอุปสรรคต่อความสุข เป็นอันตรายต่อการพัฒนาจิตที่บริสุทธิ์ โดยยกตัวอย่างการทำลายของกิเลส เช่น โลภะ, โทสะ, โมหะ ซึ่งทำให้ไม่เห็นความจริง คนเราต้องต่อสู้กับกิเล

บทที่ 3 กรรม-วิบาก บ ท ที่ 3 ก ร ร ม - ว บ า ก DOU 43

๓๖ รำริง มั่นใจในใจ ด้วยสัมมาธิยกดา เล่ม ๑ บทที่ ๑๐ อานิสงส์ของการทำทาน ด้วยความร่าเริงแจ่มใส ในสมัยพุทธกาล ในวันฉลองมหาวิหาร มหาอุบาสก วิสาขา เปล่งอุทานด้วยเสียงไพเราะ ภิญญาทั้งหลายได้ยิน คิดว่านา

ในบทนี้ กล่าวถึงคุณวิเศษของการทำทานอย่างมีความร่าเริง โดยยกเรื่องราวจากสมัยพุทธกาลเกี่ยวกับมหาอุบาสก วิสาขา ที่มีความสุขในการบริจาค และการที่การกระทำเช่นนี้จะส่งผลดีต่อจิตใจและความเป็นอยู่ในอนาคต รับฟ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 530 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 530 [๖๓๔] สตฺตมชวนเจตนา ปฏิสนธิ์ อทตฺวา ปวตฺติวิปากทายนี ภเวยยาติ กสฺสจิ สงกา สิยา ต์ นิวาเรนโ

บทที่ 530 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยานี้ อภิปรายเกี่ยวกับแนวคิดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับเจตนา การปฏิสนธิ์ และผลของการกระทำ ปฏิสนธิ์ยังแบ่งเป็นลักษณะต่างๆ และการประยุกต์ใช้อย่างเหมาะสมในการศึกษา ทำให้ผู้เรียน

กรรมอันเป็นเหตุให้ไปสู่กามสุคติภูมิ คือ กามกุศลกรรม 3 อย่าง ได้แก่ ทางกาย ทางวาจา และทางใจ ดังนี้ 1. โดยกรรมทวาร คือ การประกอบกุศลกรรมบถ 10 ทางกาย วาจา ใจ 2. โดยประเภทของกุศล มี 3 อย่างเหมือนกัน คือ ท

กรรมอันเป็นเหตุให้ไปสู่กามสุคติภูมิ อาจมาจากการประกอบกุศลกรรมทั้งทางกาย วาจา และใจ เช่น การทำทาน, การรักษาศีล, การปฏิบัติภาวนา ส่วนนิพพานนั้นต้องอาศัยปัญญาในการไถ่ถอนตัณหา การดำรงอยู่ในศีลและสมาธิและก

บทที่ 4 ภพภูมิ บ ท ที่ 4 ฦ พ ภูมิ DOU 63

ของกิเลสและการเวียนว่ายตายเกิด แล้วตั้งใจละเว้นความชั่ว ตั้งใจสั่งสมแต่ความดี มุ่งมั่นสร้าง บารมี แสวงหาหนทางหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง ท่านสุเมธดาบสบรมโพธิสัตว์ สมจริงดังปฏิปทาอันดีงามตามอย่างพระบรมโพธิส

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการละเว้นความชั่วและการสร้างบารมีเพื่อหาทางหลุดพ้นจากกิเลสต่างๆ โดยมีตัวอย่างจากท่านสุเมธดาบสบรมโพธิสัตว์ที่ตั้งใจที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และให้เห็นว่าชีวิตในภพทั้งปวงเหม

บทที่ 5 ขันธ์ 5 บ ท ที่ 5 ขั น ธ์ 5 DOU 85

เนื้อหาบทที่ 5 ขันธ์ 5 5.1 ความหมายของขันธ์ 5 5.2 ธรรมชาติของขันธ์ 5 5.3 องค์ประกอบของขันธ์ 5 5.3.1 รูปขันธ์ 5.3.2 เวทนาขันธ์ 5.3.3 สัญญาขันธ์ 5.3.4 สังขารขันธ์ 5.3.5 วิญญาณขันธ์ 5.4 ประเภทของขันธ์ 5

บทที่ 5 นี้นำเสนอความหมายและองค์ประกอบของขันธ์ 5 ที่ประกอบไปด้วย รูปขันธ์, เวทนาขันธ์, สัญญาขันธ์, สังขารขันธ์, และวิญญาณขันธ์ ซึ่งมีความสำคัญในการเข้าใจชีวิตมนุษย์ ตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี ขันธ์

บทที่ 5 ขันธ์ 5 ในบทเรียนนี้นักศึกษาจะได้เข้าสู่อารมณ์ของวิปัสสนาประการแรกคือ ขันธ์ 5 โดย การ ศึกษานี้จะเป็นการศึกษาในเชิงปริยัติ เพื่อให้เห็นและเข้าใจความหมาย ลักษณะของขันธ์ ว่าเป็นเช่นไร 5.1 ความหมา

บทนี้นำเสนอเกี่ยวกับขันธ์ 5 ซึ่งเป็นการศึกษาในเชิงปริยัติที่ช่วยให้เข้าใจความหมายและธรรมชาติของขันธ์ 5 ว่าเป็นกลุ่มกองแห่งรูปและนามที่ประกอบกันเป็นหน่วยเดียว สัตว์ทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือเทวดา ล้

๒๗ รำรึง มันเทิงใจ ด้วยสัมผัสเนียราก เล่ม ๑ บทที่ ๒ คุณและโทษของทรัพย์ ทรัพย์นั้นมีทั้งคุณและโทษ ขึ้นอยุ่ว่าเกิดขึ้นกับใคร ถ้าทรัพย์เกิดขึ้นกับคนตระหนี่ ย่อมมีโทษ โทษจากความห่วงกังวล ต้องคอยเฝ้าทรัพ

บทนี้พูดถึงการมีทรัพย์ว่ามีทั้งคุณและโทษ ขึ้นอยู่กับการใช้ทรัพย์ของแต่ละคน โดยคนตระหนี่จะมีโทษจากความห่วงกังวลและไม่สามารถนำทรัพย์ติดตัวไปเมื่อจากโลกนี้ ในขณะที่ผู้มีศรัทธาจะเห็นคุณค่าของการให้ทาน เพร